Van origine ben ik een Belgische. Begin jaren 70 vertrokken mijn ouders naar Nederland. De rest van mijn familie bleef daar verspreid over Vlaanderen wonen. Als kind kwam ik er nog vrij regelmatig, maar naarmate ik ouder werd nam dat sterk af. Ik groeide daardoor op met een beetje onsamenhangend gevoel over waar ik nou eigenlijk vandaan kwam. De laatste jaren vertroebelde het beeld van mijn moederland eigenlijk alleen maar verder: Alle discussies rondom de meervolkerenstaat die België feitelijk is, de opheffing van België en de suggestie dat sprake is van een (daarmee samenhangend?) collectief Belgisch schuld- en schaamtegevoel maakten dat ik als Nederbelg het een beetje zat was hiermee te worden geassocieerd. Ik begon me dus meer te verdiepen in de positieve kanten van het wrijverige en licht sadomasochistische Belgische leefklimaat. Zo ontdekte ik onder meer de zeer goede uitwerking hiervan op de Belgische literatuur die uitermate vitaal en expressionistisch bleek te zijn. Later zag ik deze ontwikkeling tot mijn plezier ook terug in de Belgische culinaire uitgeverswereld. Denk bijvoorbeeld aan culinaire bijbeltjes 'De basis, Het product en Het gerecht' van Filip Verheyden en Tony Le Duc.
Ik ben als Nederbelgische foodblogger er dan ook uitermate fier (=trots) op hier nu aandacht te kunnen besteden aan de serie culinaire bookazines 'Kook ze!'. Wederom een initiatief van foodfotograaf en uitgever Tony le Duc die met deze serie beoogt kookboek en tijdschrift te combineren.
Onlangs kwam deel 4, FRIS, uit met frisgroene kaft die als je eroverheen wrijft ruikt naar limoenen! Net als de vorige 3 uitgaven (SNEL, CHIC en VREEMD) zijn de vormgeving, receptuur en verhalen allen geïnspireerd op dit ene thema.
Het receptuurgedeelte start met een productmozaïek van frisse ingrediënten zoals o.a. de granny smith,azijn en de yuzu. Gevolgd door frisse recepten begeleid met prachtige foto's van Tony en tussen de voor-en hoofdgerechten in een magazinegedeelte met uitgebreid aandacht aan allerlei aspecten rondom het thema. Zo wordt ingegaan op de beleving van wat fris is, is er een grappig artikel gewijd aan de strijd om een frisse adem, zijn er meerdere foto-recepten voor allerlei soorten ijs waaronder mijn favoriet de frambozengranite en is er een prachtige portretten-serie waarin onder andere de cafe-uitbater met zijn frisse pint en kok met zijn bus stikstof prachtig in beeld worden gebracht. Kortom een verfrissend geheel die doet verlangen naar meer!
Wil je nog wat meer beeld bij de vorige uitgave 'Vreemd' waarin onder andere werd gekookt met schapenkloten en utrus (baarmoeder), kijk dan naar het filmpje zoals onlangs uitgezonden op Belgie 1 (http://www.minestrone.be/kookze-vreemd-video.html).
