vrijdag 27 februari 2009

restaurant KOEVOET


Gisterenavond, ik was absoluut niet in toptoestand en had behoefte aan verzachtend, zinnestrelend en hartverwarmend eten. Ik viel met mijn neusje in de boter bij KOEVOET aan de lindenstraat in Amsterdam. Wat een pareltje, deze kleine authentieke Italiaan in een eveneens authentiek gebleven jordaanse slijterij. Aan de buitenkant denk je hier zit een oud, schraal bruin cafe met allemaal stamgasten die al honderd jaar aan de bar hangen.. Maar niets is minder waar. Okee het interieur is nog steeds bruin, maar de gastvrije bediening en heerlijke geuren maken meteen duidelijk hier is iets anachronistisch aan de hand... Want dan komt het, het ETEN! Zalig gevulde verse ravioli's, wij hadden ze met provolone met citroenschil en ook met artisjok. Daarna een perfecte parmigiana en kalfsvlees met marsala om te eindigen met tongstrelend lekkere crema caramel en zoeter dan zoete wittechocolademousse met limonchello. Tja.....

Ik ging een stuk vrolijker de deur uit, wat kan eten toch troostend zijn en soms geef ik daar gewoon overdadig aan toe!

vrijdag 20 februari 2009

Professor Food & Senses


Ha! Volgens mij wisten we eigenlijk allemaal al wel dat eten een spel der zintuigen is. De wetenschap heeft deze gedachte blijkbaar nu ook serieus omarmd, want de Wageningen Universiteit heeft sinds een paar weken een hoogleraar sensoriek en eetgedrag die zich gaat richten op de zintuiglijke waarneming en waardering van voedsel, en daarmee dus ook de voedselkeuze van consumenten. Want,zo is het bericht, voedselvoorkeur en -keuze hangen sterk samen met hoe de mens eten met zintuigen waarneemt en waardeert. Bij de sensorische waarneming gaat het om de visuele waarneming, tast, smaak, geur en textuur. De magnum senses ijsjes waren daar een goed commercieel voorbeeld van.

Eten is behalve een primaire levensbehoefte dus ook een dagelijks terugkomend ritueel dat ons dient te prikkelen en te verleiden. Heerlijk.


Ik ben graag testpersoon!

maandag 16 februari 2009

Moods for food




2009 is al even begonnen, en ik heb weer BLOG-zin en dan met name zin om me dit jaar wat vaker te gaan richten op wat eten en gevoelsleven met elkaar te maken hebben. Dus, leve de strijd tussen de zoetzure tomaat en bitterzoete manderijn!

Wanneer hebben we zin in zoet, of juist in zout, of bitter, nee knapperig, of nog beter non-kauwable?