zondag 24 februari 2008

sla en proZA!

Er zijn zo van die dingen die ik niet kan passeren, zoals dit prachtige gedicht van Kopland over zoiets alledaags als sla...

Jonge Sla
Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen,
het hoekje aardappelen,
kan ik met droge ogen zien rooien,
daar ben ik werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.

Rutger Kopland Alles op de fiets G.A.van Oorschot 1970

Geen opmerkingen:

Een reactie posten